L’Institut d’Estudis Occitans, per la votz de son president Pèire Brechet, reagís vivament a la succession de promessas non tengudas e de renègaments divèrses orquestrats pel Governament al temps de l’examen de la lei d’orientacion de l’ensenhament.

Las desenats de milièrs de manifestants acampats a Tolosa l’annada passaeda, per una lei en benefici de las lengas regionalas, sensibles a las bèlas promessas del candidat Hollande e de son pòrta-paraula, lo president del Senat Jean-Pierre Bel, esperavan amb impaciéncia los actes ratificants lors declaracions.

Aprèp confirmacion, lo dimècres 13 de març, que l’Estat francés ratificariá pas la Carta europèa de las lengas regionalas, es l’adoption, aqueste dimècres 19 de març, per l’Amassada nacional del projècte de lei de refondacion de l’escòla que nos mèna a reagir.

Una tala regression apareís coma una volontat deliberada de mòrt programada de la lenga occitana e de sa cultura de la part d’un estat jacobin e centralizador.

Fàcia a una tala situacion, l’Institut d’Estudis Occitans crida a la mobilizacion de totas energias (èrem 30 000 a Tolosa en març de 2012 e sabèm que nòstre potencial es encara mai grand) per far pression sus lors elegits (en particular lor senators, ja que ara lo tèxt de lei deu lèu passar pel Senat) en manifestant lor grand malcontentament per aquelas decisions governamentalas.

Nombroses fuguèron aqueles que s’engagèron a nos sostenir en 2012, es l’ora de lor far remembrar de lors engatjaments e lor responsabilitat davant l’urgéncia de la situacion.

Sul pic cal demandar als elegits, deputats, senators, conselhièrs territorials de far e d’apujar los emendaments necites al projècte de lei per qué pòsca èsser aplicada una politica lingüistica vertadièra e eficaça que tota lenga i deuriá aver drech. Mai que jamai l’occitan e las autras lengas dichas regionalas son en grand dangièr.

Fàcia a-n-aquel perilh, devèm defender nòstres dreches fondamentals. Nòstras accions e reaccions seràn a la mesura de l’evolucion de la situacion.